takva - Vasiyet

“Sana beş vasiyetim var!..”
Âdem aleyhisselâm kırk bin evlâdını gördü. Vefatına yakın, oğlu Şît’i “aleyhisselam” çağırıp;
- Oğlum, sana beş vasiyetim var, buyurdu.
Ve şöyle sıraladı:
1- Dünyâya gönül bağlama!
2- Bir iş yaparken, sonunun nereye varacağını düşün!
3- Kadın sözüyle hareket etme!
4- Bir işe başladığında, kalbine sıkıntı gelirse o işi yapma!
5- Alnında parlayan “Nur” âhir zaman Peygamberi Muhammed Mustafâ’nın nûrudur. Bu ‘Nûr’u iyi muhafaza et!
Şit aleyhisselam;
- Başüstüne! dedi.
Ve sordu:
- Babacığım! Muhammed aleyhisselâmdan çok bahsediyorsun. Allah katında sen mi kıymetlisin, O mu?
- O kıymetli, buyurdu.
Ve hikmetini şöyle açıkladı:
1- Hak teâlâ, bir hatâmdan dolayı beni Cennetten çıkardı. Onun ümmeti çok günah yapsalar da yine Cennetine alır.
2- Benim hatâmı, bütün yer ve gök ehli duydu. O ümmetin binlerce günahını örter, göstermez.
3- Beni, bir hatâm sebebiyle Havvâ’dan ayırdı. Onun ümmetini, binlerce günahları olsa da, eşlerinden ayırmaz.
4- Ben üç yüz yıl ağladıktan sonra tövbem kabul olundu. Onlar ise sadece pişman olsalar, affolurlar.
5- Ben bir hatâ işlemekle, üzerimden Cennet elbisesi alındı. Onlar, nice günahlar işlese de elbiseleri alınmaz.
6- Bana, tövbem kabul olunması için Arafat’a gitmem emrolundu. Onlar ise gönülden pişman olup, “Affet yâ Rabbî” deseler, Hak teâlâ; “Affettim” buyurur.

Son olarak;
- Evlâdım! Ecelim yaklaştı. Benden sonra halîfem ol! buyurdu.
Ve rûhunu teslim etti.
Vefat ettiğinde “bin” yaşındaydı.